Hierdie verhaal is Fiksie.
âis jy regâ vra ek aan my vrou.
âjy sal net moet help, hier is baie goed wat ons moet draâ antwoord sy my.
Ek klim uit en wag geduldig aan haar kant van die voertuig. ân Mandjie word in my hande gedruk. ân Bottel Mainstay Cane steek gedeeltelik uit. 2 Plastiek glasies. Twee 2 liter Cokes. Pakkie chipss met ân Red Pepper Dip rond die prentjie af. Ek het reeds die sambreel en geweefde strand-matjies onder my arm ingedruk. Uiteindelik klim sy uit.
âIs dit allesâ vra ek.
âYipâ antwoord sy en vat die sambrele by my.
Ons begin strand se kant toe stap. ân Bord âNudity along the pathâ begroet my. Ek voel die opgewondenheid deur my gaan. Uiteindelik ân besoek aan Sandybay. My eerste. Ons eerste. Ek het gehoor daar is deesdae maar min meisies op die strand, maar wat gee ek om. My vrou is tog saam met my. Sy het juis die borreltjie lube onder in die mandjie gegooi. âsodat die sand ons nie moet krap nie.â Sy noem dit âStoute seks op die strandâ.
Ons begin in die voetpaatjie afstap. Dit is alreeds warm. ân Man kom van vĂȘr af aangestap. Ek kan sien hy het nie ân draad klere aan nie.
âO jinneâ kom dit van my vrou.
âWatâ antwoord ek. Sy skuif die donkerbrille reg en stap aan.
Die man is redelik maer. Sy peester swaai so al om die kante toe terwyl hy aangestap kom. Dit is redelik lank. Sy lyf bruin. My vrou kyk net voor haar terwyl hy verby stap. So entjie verder giggel sy, en kyk terug.
âHou jy daarvan?â vra ek.
âEk weet nie waar om te kyk nieâ , antwoord sy my.
âEk het net voor my gekykâ
âRegtig?â vra ek weer.
âWat dink jy?â kom die antwoord vraag.
Aan ons regter kant is nou net rotse. Hier en daar sit ân mans persoon in die son. Dit herinner my aan die meerkatte op die plaas. Regop, sittend, bespiedend. Die strand is nog ân entjie aan.
âEk dink ons moet ân koelte-kolletjie langs een van die rotse vindâ stel ek voor. Sy draai af van die paadjie en loop, spring-spring van die een rots na die ander. Ek kyk na haar bene, haar heupe terwyl ek volg. Mooi. Ons kom tot stilstand by ân hoĂ«rige rots. Langsaan is so koelte strepie. Net reg vir twee. Ons sal seker maar moet skuif so deur die loop van die dag. So saam met die son.
âGenoeg koelte?â vra sy terwyl sy na die kolletjie wys.
âEk dink is regâ antwoord ek. Alles word neergesit, die matte oopgemaak, koeldrank ingegooi en die pakke chips word oop gemaak. Ek merk op dat verskeie van die mans wat so hier en daar op die rotse gesit het nou verby ons stap. Hulle kyk na ons kant toe. Een van hulle trek aan sy piel se kop. So asof hy dit langer wil hĂȘ.
Ons gesels eers oor ân klomp ander goed. Dan vra my vrou. âJy wou nog al die tyd kaal in die son lĂȘ, nou kan jyâ
âAg neeâ, antwoord ek, hier is net ân klomp mans wat vir ons staan en kyk.
âAg toe, ek vra mooiâ pleit sy.
âAiâ sug ek. Ek begin my hemp uittrek.
âDie broekâ por sy my aan. Die broek waai ook. Net die gedagte om so kaal op die strand langs haar te lĂȘ het my ân halwe horing gegee.
âWat gaan daar aanâ en sy wys na my piel. Ek antwooord niks. Begin aan die chips eet terwyl ek kort-kort ân stukkie in die dip druk.
âEn jyâ en ek wys na haar kant toe met ân stukkie chip nog tussen my vingers. âGaan jy nie uittrek nie.â
âNeeâ kom die antwoord vinnig. âEk het jou mos gesĂȘâ
Ek was nog nooit ân liefhebber van enige sterk drank nie. My vrou ook nie. Maar vandag is anders. Sy haal die bottel Mainstay uit.
âDalk moet ek net so slukkie of twee vat van die.â Ek kyk na haar kant toe.
âEk wil dit eers sienâ sĂȘ ek. Sy gooi die drankie in een van die plastiek glasies. Na die bottel toegemaak is, gooi sy die inhoud in haar mond af. Gee so effense trek-gesig.
âVokkit, jy gaan mos gesuip raak soâ en ek kyk gemaak-kwaai na haar.
âmeng dit so bietjie met die Cokeâ.
âDit is nie hoe ek geleer mens drink dit nieâ kom die antwoord.
Na ân rukkie volg nog glasies. Ek bly maar by die Coke. Skoon, soos altyd. Sy begin allerhande grappies maak en sommer net oor snert te lag. Die Mainstay het begin inmeng.
âEk gaan ân draaitjie stapâ terwyl ek my kop mik-mik so na die see se kant toe wys. Die is so 20 meter verder.
âGeniet ditâ antwoord sy my.
Ek stap tussen die rotse deur na see. Om die rots, en dan om daai een. Na so rukkie sien ek, ek het so bietjie afgedwaal en besef ek is al ân rukkie weg.Die 20 meter het 100 meter geword. Ek begin terug stap.
âWat gaan nou aanâ wonder ek. Oral om die rotse staan mans en kyk na iets onder toe. Verbeel ek my of is dit ons koelte kolletjie. Ek kom tot stilstand. Bo-op die rots wat die skaduwee gee. My vrou lĂȘ nog steeds in die koelte. Ek kyk reg af op haar. Ek is verstom. My vrou het die bottel âlubeâ beet. Sy lĂȘ op haar rug, sonder ân draad klere aan. Die âlubeâ in haar ingedruk terwyl sy botteltjie wikkel.
âWat de vokâ dink ek. Ek kyk om my. Daar is seker sowat sewe mans wat haar beloer. Elk met sy eie piel in sy hand, gehoring. Ek stap af. Ek kan self nie keer nie. Ek is ook besig om ge-horing te raak.
âWat maak jy?â vra ek. Sy kyk verbaas na my. Maar gaan aan.
âEk wil genaai wordâ antwoord sy my.
âJy moet my naaiâ Ek kan hoor haar tong sleep. Sy is vuurwarm. Twee vuurwarms. Daai vuurwarm en die ander vuurwarm. Ek kyk op na die rotse om my. Die meeste mans glimlag vir my en wys die OK-teken.
âVokâ
Ek gaan sit langs haar. Tel die handdoek op en probeer my eie horing toemaak. Dit help nie, haar hand het my piel gevind en sy begin die voorvel oop en toe trek. Ek loer na die bottel. Die het nog net ân paar druppeltjies in. Ek verstaan.
âMag ek maar hier kom sitâ Ek kyk op. ân Bruin gebrande man. Hemel blou oĂ«. Lyk soos ân akteur. Hare blond verblyk in die son. Staan langs ons. Kyk reguit na my vir ân antwoord.
âWat moet ek antwoordâ wonder ek. Ek kry net ân âjaâ uit.
âEk is Nicolaasâ stel hy homself voor. Sonder om sy hand uit te steek. Ek sĂȘ hom my naam. Ek se hom my vrou se naam. Hy begin verduidelik wat hy doen, waar hy werk,maar ek gee nie eintlik om nie. My piel is steeds in my vrou se hande. Ten volle regop.
Ek sien Nicolaas het ook ân horing. Sy voĂ«l is bruin gebrand. Amper swart. Redelik dik en loop met so boog na bo. âGeseĂ«nde bliksemâ dink ek. Terwyl hy praat sien ek hy vee ân bietjie sand van my vrou se skouer af. Hy hou sy hand daar. Die vingers vryf saggies. Ek weet hy probeer vasstel wat my reaksie is. âVokâ dink ek, âek weet nie wat om te doen nieâ
Nicolaas het seker die een of ander reaksie van my kant gesien. Dalk in my oë.
âGee jy om?â vra hy my. Ek kyk na hom, vraend. So asof ek nie weet nie. Hy volg âMy hand op jou vrou se skouer?â
âNeeâ antwoord ek skor. My vrou se eie hand is nog steeds om my piel. Skommelend. Ons sit so rukkie so. Niemand sĂȘ iets nie. Nicolaas se hand het intussen gevorder. Die is nou al so by die borste se lyne. Ek kyk toe. Ek weet ek het een hel of ân horing nou. Daar word kort-kort na my kant gekyk, wag of ek iets gaan sĂȘ. Ek sĂȘ niks. My vrou het intussen plat op haar rug gaan lĂȘ. Skommel my steeds. Volksie-bonnet se moses.
Nicolaas se vingers begin al om die tepeltjie aan die regterkant beweeg. Ek sit aan die ander kant. Hy het die tepel nou tussen sy vingers. Draai bewegings. Ligte trekkies. Hy kom op sy knieë, buk vorentoe en neem die tepel in sy mond. Sy voël is teen sy pens.
âVokâ dink ek. âHoe gaan ek dit keerâ ek raak paniekerig,
âHoe gaan ek myself keerâ Ek weet. âEk is nou super jagsâ
Ek gryp my vrou se hand vas, die een wat my skommel, as sy aangaan, gaan ek kom. Ek wil dit uitstel.
âStadigâ sĂȘ ek.
Ek sien haar ander hand lig op vanwaar dit langs haar sy gelĂȘ het. Haar hand streel sy been. Werk opwaarts. Al met die been langs. Stop so oombik by die sak. Voel aan die eiers. Sy vat aan sy horing. Haar hand staanbak. So asof sy iets wil aanvat. Palm opwaarts. Nicolaas se piel in daardie hand-bakkie. Sy werk Nickolaas se horing versigtig. Sy voorvel het lankal terug getrek. Asof dit te klein is. ân groot sampioen kop is ontbloot, met flanke soos ân ou 1950âs chevy. Sy vryf die voĂ«lkop. Versigtig asof dit teer is. Sy een hand het ook intussen af beweeg. Al verby die naeltjie. Raak-raak aan die haarlyn. Haar bene gaan oop. Sy hand soekend na die klit.
Nicolaas kyk my oë. Smekend. Ek weet waarvoor wag hy. Vir daai toestemmende kopknik.
Ek knik. SĂȘ niks. Kyk net.
Sy een vinger, die middel een, beweeg nou in en uit haar.
âNaai my assebliefâ vra sy aan my. Sy vat my weer vas.
Sy het nou my horing en Nickolaas se horing in die hande. Een in elke hand.
âNaai my, assebliefâ smeek sy my weer. Nicolaas begin om te beweeg. Die naai-posisie noem ek dit. Haar bene nou wyd oop. Hy sit op sy knieĂš tussen hulle. Sy kop vorentoe. Haar los hand vryf sy hare. Hy het ook sy eie piel nou in sy een hand. Die stokstyf. Groot. Hy kyk weer na my. Moet ek keer.
âNaai my assebliefâ kom dit weer van my vrou
âKondoomâ sĂȘ ek.
âEk het nie een nieâ kom die antwoord.
âSorry maatâ en dan hoor ek my vrou praat.
âDaar is ân blikkie onder in die mantjie. Daar is kondome in.â
Ek kan nie glo wat ek hoor nie. Van wanneer af moet ek haar spyker met ân kondoom. Wanneer het sy dit ingepak. Ek vra niks. Ek sĂȘ niks. Ek kyk in die mantjie. Daar is inderdaad ân blikkie. Bewe toe ek die blikkie oopmaak. 3 Kondome netjies gepak in ân olierige vloeistof. Ek haal een uit. Gee vir Nicolaas aan. Hy trek dit onmiddellik oor sy voĂ«l. Trek,rol,trek beweging.
Hy mik na haar. En beweeg nader. Ek kan dink sy is nat binne. Ek weet mos. Sommer baie ook. Die voĂ«lkop gaan in. Stadig. Nicolaas trek dit weer uit. Iets lyk of dit pla. Dit is groot. Miskien te groot. Ek gryp die bottel âlubeâ, gooi heelwat daarvan in my hand. Ek vat Nicolaas aan die piel, smeer die âlubeâ om sy hele skag. Ek kan voel die piel is groot. Baie groter as myne. Die res van die âlubeâ wat nog op my hande is, smeer ek op haar. Die lippies blink.
Hy druk dit weer in.
âHmmmâ kreun hy.
Die keer gaan dit helemal in. Hy gaan lĂȘ op haar. Haar bene om syne geklem. Haar een hand, in myne. Hy naai haar. Ek hoor haar kom. Nicolaas kreun ook. Ek kan sien hy druk nou met mening daardie voĂ«l van hom in. Hy naai nie meer nie. Hy druk net. Hy kyk na haar. Na haar oĂ«. Die is omgedop. Ek besef hy is besig om te kom. Saam te kom.
âDaarvan gaan sy nie hou nieâ dink ek. Te vinnig. Nicolaas trek sy voĂ«l uit. Die kondoom se hele punt is spierwit binne.
âEk is jammerâ sĂȘ hy. âEk moes komâ Die kondoom is nou in sy hande. Hy bind dit toe. Gooi dit tussen die rotse.
âDankieâ hoor ek terwyl hy wegstap. Niks verder. Kyk nie eens om nie.
My vrou vryf aan my arm. Die drank praat.
âNaai my toeâ vra sy weer. Ek weet nie of ek lus is om te spyker waar ân ander man nou so pas gespyker het nie. Sy druk my teenaan haar vas.
âNaai myâ Ek het steeds een massiewe horing. Terwyl ek so skeef lĂȘ kry ek dit reg om die kop, net-net so tussen die lippies te kry. Ek kom. Sonder om eens te probeer naai. Alles mis, dit loop langs haar been af.
Ek spoel haar af in die see water. Behoorlik. Moet vir Nicolaas afwas. Ook my eie kom. Sy kan nie self loop nie. Die drank het nou gevat. Behoorlik. Ek maak ons goed bymekaar. Sy leun teen my. Dit vat ons lank om by die motor uit te kom. By die kampplek gaan was ek haar weer. Sy nog steeds ge-mainstay. Ek los haar dat sy gaan slaap.
âEk is naarâ hoor ek later uit die tent. Ek staan op waar ek langs die braaivleisvuur staan.
âIs jy OKâ vra ek.
âNee,ek is naarâ Sy kom uit die tent uit. Haal die bossies langs die kampplek. Sy braak. Kwaai. Sy kom sit in een van die kampstoele. Doodstil. Kyk na die vuur.
âWil jy ietsie hĂȘâ vra ek.
âNee dankieâ kom die antwoord.
âWeet jy wat jy vandag gedoen het?â vra ek
âOns was op die strand. Ek dink ons het seks gehad, ek en jyâ kom die antwoord.
âJa, jy hetâ bevestig ek.
âEk kan net onthou dit was baie lekkerâ
âJa, dit wasâ antwoord ek. âKan jy Nicolaas onthou?â
âWie is dit?â vra sy my.
âEk weet nieâ antwoord ek, âmaar hy het gehelp dra aan die mandjie tot by die motor. Ek moes jou amper draâ
âOâ kom die antwoord. âEk gaan vroeg slaap vanaandâ
âEk voel nie lekker nieâ volg sy.
âEk ook moegâ antwoord ek, âdie dag was lankâ